İbrahim Ata, şeytan taşla
ATAMIZ İBRAHİM, ŞEYTAN TAŞLAMA
Rabbimiz buyurmakta ki, İbrahim'de (as) sizin için güzel bir örneklik vardır. Aslında İbrahim'i günler yaşıyoruz. Hac günleri, kurban günleri. Kurbandan daha öncelikli hac. Hac, bir mücadele, ilmen hüccet. Hoca da oradan geliyor. Yani kendi imanını ortaya koyma, kendi rüştünü ispatlama. İbrahim Aleyhisselam öyle yapmıştı. Biz de onu taklit ediyoruz, güzel örnek onda, onunla beraber olanlarda ve onun hatemül enbiyası olan Muhammed aleyhisselam da biz de onu taklit ediyoruz. Çünkü Allah onu onayladı, Allah onu onayladı diye biz onları taklit ediyoruz. İbrahimi günler.
Arefe ile başlıyor olay. Arefe, aslında bilmek, farkındalık, bilinç, şuur. İbrahim Aleyhisselam neyin farkına vardı? O farkında değil miydi? Evet farkındaydı. Ona rağmen hayatın hengamesi birçok şeyi unutturuyordu. O da İsmail aleyhisselam noktasında Allah'a vaadini unutur gibi oldu. Allah ona hatırlattı ve İbrahim aleyhisselam tekrar farkına vardı. Arefe, vakfetti. İnsanlar koşarken o yürüdü. insanlar yürürken durdu. Aslında arefe bir duruş eylemidir, bir eylemdir. Arefe tepesinde. Ben de geçenlerde Taksim tepesinde yaptım. Vakfe eylemi, bir bilinçlenme eylemi. Neyin farkına vardı? Tekrar. İsmail ( as) olsun, İshak (as) olsun veya onun zürriyetinden gelen bütün insanlık ne devletin, ne milletin, bütün çocuklar ne vatanın, ne ailenin, ne de kendinden zannettiği şeytanın heva ve hevesi. Canım istiyor diyor ya. Halbuki şeytandan haberi yok, ne de hevanın. Çocuklar külliyen Allah' ın.
İbrahim Aleyhisselam bunun farkına yeniden vardı ve İsmail'i tekrar Allah'a feda etti. Allah da ben onun canına kanına değil. Bu kurbanların eti de, kanı da sizindir. Allah'a ulaşan, takvadır. Rabbimize olan saygıdır ama şu anda saygı korkunç bir şekilde yitirilmiş durumda. Allah bir şey istemiyor. Yediriyor, içiriyor, daha fazlasını vermek istiyor. Bir bahane arıyor, bir saygı kırıntısı görsün. Allah'a saygılı. İnsanlar hep hoşgörülüya, birbirlerine karşı bilmem ne saygılıya ama en büyük saygısızlık, Allah'a olan saygıyı unuttular ve şu anda çocuklar bakın en basitinden, okullarda veya vekiller işe başlama yemininde neye sadakat yemin ettiler? Çocuklar şu anda neye saygı duruşuyla başlıyorlar? Kuzey Kore gibi veya amentünün yerine ikame edilen andımız Allah'tan başkasına yapılabilir mi? Antlaşma, zikir Allah içindir. Resulüne veya işte Hristiyanların yaptığı gibi resule bile olmaz. Saygı duruşu, and içme. Peşinden kitapların başında kimin ismi? onun bunun ismi, resmi yerine hepsinin başında Allah'ın ismi olmak durumunda. Fizikte kimyada biyolojide Allah'ın ayetleri, Allah'ın nimetleri. Ona saygıdan olmak üzere bütün kitapların başında onun isminin olması gerekmez mi? Sınıfların kıblesinde onun bunun resmi veya nutku yerine Allah'ın ismi ve onun nutku olan vahiy olması gerekmez mi? Bismillah (stckerda da var) olması gerekmez mi? En basit bir şey çocuklar, şu izme, bu izme, kemalizme, faşizme, komünizme, kapitalizme siyonizme heba edilemez, kurban edilemez.
Allah'a kurbiyet, Allah'a yakınlık, Allah da onları köleleştirmez zaten. Allah'ın saygın aziz kulları olurlar. İbrahim aleyhisselam bugünlerde arefe de bunun farkına vardı ve bu bütün aldanmışlıklara elinin tersiyle iterek İsmail dâhil, Hacer dâhil bir hüccete, bir mücadeleye başladılar. Fikri ve fiili bir mücadele. Hac onun bir anlatımıdır. Peşinden Cemerat'ta taşladılar küçük, büyük şeytanları. Kimdi o? İşte o irili ufaklı şeytanlar, Allah'ın ona emanet ettikleri çocuklara konmaya, büyüklere konmaya, mala, mülke konmaya, insanları köleleştirmeye çalışan emperyal sistemler ve onların yerli işbirlikçileri. Nemrut, İbrahim aleyhisselam mücadele etti. Firavun, İbrahim aleyhisselam mücadele etti ve onun yerle işbirlikçisi Ebu Leheb ateşin atası, şunun atası, bunun atası. Ama asıl atamız İbrahim aleyhisselam.
İbrahim (as) Örneklik orada, güzellik orada ve peşinden bugün de aynen İbrahim'in ( as) yaptığı gibi bugünün nemrutları Nemrut, akabinde Sasani oldu, Rusya oldu, Çin oldu, Kafkasya'da, Kırım'da, Sûriye'de zulüm estirdi. Çin oldu Doğu Türkistan'da el altından birçok ülkede, hatta Çin'in şiisi gibi aynen Sasaniliğin mesheb üzerinden devamı niteliğinde olan beriki şiilerde Irak'ta, Suriye'de sinsi planlar yürüttüler. Bütün bunlar aslında nemrutiliğin devamı niteliğindeydi. O günün firavuniliği olan işte aynen Kudüs'te firavun valisi, Kudüs valisi ve Yahudi din adamları el ele verip İsa aleyhisselam'ı çarmıha germeye kalktılar. Zekeriyya' yı (as) biçtiler. Yahya aleyhisselam'ı o genç yaşta şehit ettiler. Firavuniler daha sonra Roma oldu. Roma'nın valisi bunu yaptı. Sonra İngiltere oldu, şu anda Amerika oldu. Afganistan'da, Irak'ta, Suriye'de daha bilmediğimiz nerelerde firavuniliği devam ettirdiler.
İbrahim Aleyhisselam gibi bunları taşlamak, bunların ekmeğine yağ sürmemek. Bunların paralarını kullanmamak, bunların mâmullerini değerlendirmemek, bunların değerlerini değersizleştirmek icap etmez mi? Bunları taşlamak nedir? Ve onların yerli işbirlikçi Kurtuluş Savaşı adıyla, onların adına âdeta onlarla gizli anlaşmalarla halka rağmen, Allah'ın halkın seçtiklerine rağmen bir vesâyet oluşturan vesâyet sistemleri, bu nemruti ve firavuni sistemin İbrahim aleyhisselamın taşladıkları irili ufaklı şeytanlar değil de nedir? Ve onlardan bir parça olan Siyonizm satanyahu, Netanyahu. Satan siyonizm, satan şeytan. Evet İslami İsrail, Yakup Aleyhisselam baş üstüne. Yahud ırkı olabilir, meşrudur ama Yahudilik peşinden Siyonizm, aslında küçük görünse bile diğerlerine fikir babalığı yapan çağdaş bir şeytan. Çağdaş emperyal bir sistem, dünya imparatorluğunu arzulayan aynen İblis gibi, ben üstünüm diyen diğerleri bana köle olarak yaratılmıştır inancıyla dini bile kendi faşizan devlet siyonizmine âlet eden bir anlayış, öyle bir darbe satanizm, siyonizm, şeytanilik.
Bütün bunları taşlamak gerekiyor, gerekmez mi? Onlara tavır koymak, bütün bu tuğyanilere sivil itaatsizlik ve tavır koymanın adıdır kurban. Bunlara mesafe konacak, bunlar elin sırtıyla terslenecek ki, akabinde ak yüzümüzle Kâbe'yi tavaf edeceğiz. Bunlar taşlanmadan bunlara tavır konmadan, sivil itaatsizlik yapılmadan o "vagterib" diye kurbanın da aslında Rabb'e yaklaşmanın da emri olan Kur'andaki ilk sûredeki bu emirden hemen önceki ilk nehyi Kur'an'ın "lâ tuti'hu" tuğyanilere itaat etme, onlara diklenemiyorsan bile en azından sivil itaatsizlik göster, taatsizlik yap. Bu Allah'a saygının gereğidir. Bunları taşlayacaksın ki, bunlara tavır koyacaksın ki o zaman işte kurbanın kurban olacak, Rabbe yaklaşacaksın ve peşinden gidip tavaf edeceksin, secde edeceksin. Bunlar olmadan tavaf olmaz. Bunlar olmadan secde olmaz, olsa da olmaz. Bunlar olmadan salâ olmaz. Bunlar olmadan savm olmaz. Onlar hepsi boşa düşer.
Evvel emirde bunlara karşı dediğimiz İslamın "la ilâh"ına denk düşen bu tavırları koyup sonra alnı ak bir şekilde Makâmı İbrahim'e gidip, alnını secdeye koyup o Makamı İbrahim'de atamız İbrahim'i taklit ederek Rabb'e onun beytine karşı saygı duruşu, rüku, secde ve tuğyanilere kıyamı ihtiva eden salâ ve Allah'ın beytinde tavaf. Başka heykeller etrafında saygı duruşu veya tavafı değil. İşte böyle bir şey bizim yüzümüzü ağartacak ve bu vicdan bütün insanlığın onuru ve gururu olacaktır. İnsanlığın onurunu bu İbrahim'i tavır kurtaracaktır. Onurluca bir yaşayış diyorlar ya, deniyor ya ancak bu böyledir. Yoksa bütün insanlık maalesef köleleşmiştir. Aklını, vicdanını, beynini kullanmayan sözde Avrupa, Amerika uşağı, Siyonizm uşağı sözde Îsacılık oynuyorlar. İsa'yı katletmeye kalkan siyonizmin, haçlısını, haçını kutsayarak gûya sözde Îsa"cılık oynuyorlar. Böyle yapmayan bizim mahallenin insanları da riyâkar ( gösteriş) müslümanlık oynuyorlar. Kurban kesecek, namaz salâ, işte oruç bilmem ne. Halbuki ondan önce onların makbule geçmesi için, Allah'ın karşısında duran bu tuğyanilere en azından kalben bu tavrı koyup, en azından son bir sembolik onları taşlayıp işte o güzellikle, o aklanmışlıkla, o tezkiye ile Rabbin huzuruna... O zaman çok salân olmasa da, çok sav mın olmasa da, çok infâkın, sadakan olmasa da bu temiz kalp, Allah için elzem olan bu.
O kurbanların kanı da, eti de Allah'a değil. Onların hepsi bize. Oraya ulaşacak olan İbrahim'i sadâkat. Biz de kendimizi küçümsemeyelim. Biz bu toplumun umûduyuz, bu insanlığın son çaresiyiz, vicdânıyız, aklıyız. Ülkemizde bu düşünceyi İbrahim'i Kurban bayramını, atamız İbrahim'in izinden tuğyani, emperyal ve yerli işbirlikçisi şeytanları taşladığımız Kurban Bayramı'mız mübarek olsun.
Bu bilinç kendi mahallemizde, ülkemizde öyle bir yaygınlaşsın ki, bütün dünyaya bunu ihrac edelim. Bizim bütün dünyaya en fazla ihraç edebileceğimiz, en kıymetli şey budur. Teknoloji Allah'ın ayeti evvel onu da ihraç edelim ama onu Batı"da yapsa olur, Doğu'da yapsa olur ama ne Batı, ne Doğu bu ahlâki, îmani ihracı yapamaz. Öncelikle biz bunu yapmamız lazım. Teknofest yetmez, olsun. Takva fest. Rabbe saygılı bir tutumun işte bunun ümitleriyiz biz, bu dünyanın umûduyuz. Azlığımıza bakmayın, garipliğimize bakmayın Allah bize bakıyor, bizi gözlüyor, bizden bütün insanlığa bir ışık. İnşallah biz de İbrahim'i bir şekilde, İbrahim de sizin için güzel bir örneklik bu örnekliği yakalarız ve şu Kurban Bayramın'da hakikaten kurbanın,
Rabbe yaklaşmanın, kurbiyetin özüyle ve İslami şahitliği bu şekilde şeytanları taşlayarak Rabbe anlı ak olarak bir şekilde O'na, huzura ve secdeye kapanan kullarından olarak ve bu ışığı, bu aydınlanmayı tüm dünyaya, tüm insanlığa servis ederek Allah'ın seçkin kulları olalım. İnşallah