NEFRET SUÇU, DÜŞMANLIK

  

     İbrahim aleyhisselam;  tevhid mücadelesinin önder şahsiyeti ve onun maiyeti,  beraberinde olanlara selam olsun. O,  herkesin kendini kendisine nispet ettiği tek başına bir ümmetti. Hanımları bir Hacer'i ve bir Sâre'si vardı. Sonradan İsmail Mekke'de İshak peşinden Yakub, Yusuf, Eyyüb, Şuayb, Musa, Harun, Davud  ve Süleyman'la (as) adı üstünde Süleyman, selamla İslam bayrağı Kudüs'e dikiliyor. İslam nebisi, hangi ırktan olursa olsun önemli değil. İşte o mücadelenin başlatıcısı ve İsmail soyundan da   Hatemül Enbiya, Muhammed Aleyhisselam bu mücadelenin tekamül etmiş halini Mekke'de, Medine'de insanların gündemine taşıyor. Ancak bu kolay bir mücadele değil İbrahim aleyhisselam da sizin için güzel bir örneklik vardır. O ve beraberindekiler; o kafirlere, Allah'a ihanet edenlere, hakka, hakkaniyete, ihanet edip sadakatsizlik edenlere dediler ki; Biz sizden ve taptıklarınızdan beriyiz. Sizi reddettik dediler. Hemen şunu bildiler ve dediler ki;  artık sizinle, bizim aramızda buğuz bağda ve  udvan, düşmanlık başladı. O tevhid nebisi bunu biliyor. Çünkü bu işin gidişatını biliyor. Allah öğretti ona. O da geçmiş nebilerden resullerden örnek aldı. Biliyor öyle olacağını. 

   

Yani kim, biz sizden ve sizin Allah'tan başka taptıklarınızdan beriyiniz derse ona karşı nefret suçu, kin, düşmanlık başlar. Bu böyledir. Allah'a düşman olan, İslam'a, barışa düşman olan, hakka, hakikate düşman olan, suç işleyen seni de suçuna ortak etmek ister ki yani aleyhte kimse kalmasın. Allah'ın kullarına mahal bırakır mı? Öyle olagelmiş. Hatta Ceza Kanunu'nda da  halkı aşağılamak, kin ve düşmanlığa sevk etmek, tahrik etmek diye  nefret suçu diye bir suç var. Aslında doğrusu kaynak bu. Ama ters yüz edilip başka türlü yapılıyor. Kürsü özgürlüğü  veya haberci özgürlüğü olarak kullanılıyor. Kürsü;  egemenlik Allah'ın, Ayetel Kürsi'ye özgüdür. Egemenlik O'nundur. İşte haberci özgürlüğü nebilerin, elçilerin dokunulmazlığıdır. Burada da aynı şey tam tersine işletiliyor. Halbuki burada Allah o kafirlere bile yeme, içme hem de kendi mülkünden ve küfretme hürriyeti bile vermiş. Başka kim verebilir? Veremez, imkanı yok ki vermez de bunlar Allah'tandır. Kendi mülkünde, kendine isyan edenleri besleyip büyütecek öyle mi? Böyle bir şey yok ama Allah bu kapıyı, bu hürlüğü açmışken  küstahlar, ukalalar Allah'ın arzında Allah'ın kullarına bu hürlüğü göstermezler. Onlara göre bu bir kin, bir nefret suçudur. Eğer onu oylamazsan, onun ona ve onun taptığına, methiye düzmezsen, onunla beraber suça ortak olmazsan o zaman mafya, mafyatikler suça şahit oldun diye seni yok etmeye çalışırlar. 

    

    Görmediniz mi? Oylamadınız, oy vermediniz diye depremzedelere bile etmediği lafları bırakmadılar. Yani bu en sıradan olanıdır. İşte mesela ashabı hudut var. Hudutlarda ateşler yakıyorlar. İbrahim aleyhisselamı ateşe attıkları gibi onları da  atmak istiyorlar. Niye? Bütün bunlar sırf imanlarından ötürü, emin olmalarından ötürüdür. Bu suç olabilir mi? Yine Allah (cc) ilk sûrede der ki;  o yasakçı tağiden bahseder. Hemen akabindeki nüzul sırası ikinci surede de, onun o tuğyani sisteminin kurumunun, kolluk güçlerinin hayra engel olmasından, onun günahkar ve düşmanlığından bahseder. O yasakçılığın kurumsallığından bahseder. Bu yaşanmış, yaşanagelmiş ve bugün dahi devam ettirilmektedir. Aslında bu bir nefret suçudur, kin, buğuz, düşmanlık suçudur. Hakk'a, hakikate düşmanlık olabilir mi? Allah'ın kullarına, Allah'ın arzında bu sıkıntı yapılabilir mi? Allah'ın arzı, Allah'ın kullarına dar edilebilir mi? He buna bir kılıf uydurmuşlardır. Bazı pratik örnekler olarak işte yüz sene önce hatta belki daha öncesinde başlayıp, yüz sene öncesinde ayyuka çıkan işte Kemalist Türklük, beyaz Türklük üzerinden işte Ulus bilmem ne denmiş. Halbuki  bunlar tamamen bazı uluların uydurmasıdır ve ne yapılmış? Topluma hep üstenci bakılmış, toplum, halk aşağılanmış, ötekileştirilmiştir. 

     

     İşte şu anda bir taraftan Kemalist Türkçülük, azgın azınlık Jakoben laikçi kafa, diğer tarafta aynen Baas Arap ırkçılığı alelen ortadadır. Yani her tarafa bu hastalık sirayet etmiştir. Bütün bunları bu halkın çektiği yetmiyormuş gibi ne türedi? Şu anda, PKK Kürtçülüğü, Marksist bir Kürtçülük türemiş durumdadır. Halbuki Kürt'ün bununla ne alakası var? Daha önce bu Kemalist Türkçü'lükten ne çektiyse, Baas Arapçılığı"ndan ne çektiyse şu anda da Kürt kardeşler üçüncü bir zulümle;  Marksist, Leninist bir Türkçülükle  karşı karşıyalar ve birçoğu da ne yazık ki bu gaza, bu yeme geliyorlar. Türklerin geldiği gibi, Arapların geldiği gibi, Kürtler de geliyor. Yani en azından gözünün önünde abit durumunda olan, daha kalabalık bir nüfus, daha yaşlı diyelim Türk halkının başına gelen var. İşte Arap coğrafyasında onun başına gelen senin de başına gelmiş zaten, yani beraber gelmiş. Ya aynı delikten tekrar niye sokulalım? Aynı derdi niye çekelim? Bunun dünyada bir karşılığı yok. Ahirette hiçbir karşılığı yok. Tamamen halkı sindirmek, aşağılamak için yapılıyor. Beyaz Kürtler, o emperyal sistemin taşeronları eliyle insanlar şaklabanlık, şarlatanlıklarla, büyülerle kandırılıp onların  ümüğüne çökülüyor. Onların dünyası çalınıyor,  gençleri çalınıyor, kazançları çalınıyor. En büyük tehlike gelecekleri,  ahiretleri çalınıyor. Her zaman bir kılıf bulunur. Yani kavmiyetçilik de bunun en önde gelenidir. Baktı onunla olmuyor, bu defa şu mezhepçiliği, bu meshepçiliği kullanır. Yani dinin üzerinden dindarları hapsetmek, onları zora sokmak bunlar mümkün veya olmadı, beşeri, batıl ideolojiler üzerinden kullanılır. Bunların hiçbirisinin insanlığa zerre faydası yoktur. Peki; ne zamana kadar bu düşmanlık devam edecek?   

Bakın;  Hemen devamında Allah ( cc) ayeti kerimesinde İbrahim aleyhisselam' ın diliyle bize öğretiyor ve diyor ki;  "Onda size güzel bir örneklik vardır. Ahzab/21" Ta ki siz tek bir ilaha iman edene kadar. Çözüm budur.  

 

     Çözüm diye bakın şu anda da belli bir atmosferden geçiyoruz. Herkes yalan yanlış bir çözüm sunuyor. Buna kendisi de inanıyor ve de inanmıyorsa bile inandırıyor. Orada bir alavere, dalavere yapıp kendi iş ortaklarına halkı adeta peşkeş çekerek oda  çıkarını elde ediyor. Böyle bir çıkar dünyasındayız.Halbuki neticede onlar da bundan büyük kayıp edecekler. Bu hırsızlık, bu yolsuzluk, bu mafyatik bir zorbalıktır. Bunun er geç faturası olacaktır. Aslında onlar da kaybedeceklerdir ama bunu bugün anlayamıyorlar, anlık kazanca bakıyorlar. Hayvan vari, afedersiniz sığır vari anlık kazanca bakıyorlar.  

Halbuki hiç kaybedeni olmayan yegane başarı işte;  tek ilah rejimidir. Bakın şu, bu, beriki,öteki değil  ayeti kerime olarak Tek ilah rejimidir. 

     

         Ne zaman ki insanlar o tek ilah rejiminde bir araya gelir; Türk'üyle, Arab'ıyla, Kürt'üyle, diğer Arnavut'uyla şunuyla, bunuyla kim varsa hepsi tek ilah rejiminde bir araya gelirlerse  bir çözüm olur. Aksi durumda ötekilerin hiçbirisi çözüm değildir. Hiçbirinde insanlar bir ve beraber de olamazlar.   

Hadi ahiret yok diyelim haşa şu dünyada bile birlik, beraberlik tesis edilemez. Herkes kendininkini söyler. O zaman öteki kendini dışlanmış hisseder. Öyledir.  

 

      Ama tek ortak noktamız, bakın tek vatan, tek millet, tek devlet, tek bayrak( tevhid bayraği), hatta tek din ( İslam dini), tek dil (Gur'an dili) İslam dinininde fevkindedir. Tek çare; tek ilah rejimindedir,  tek çare budur. Onun dışında hiçbiri fayda vermez. Ha öbürüne göre daha az zararlı olabilir. Zararsız değil ama daha az zararlıdır. Tek çıkış noktası;  hem bizim için, hem tüm insanlık için, tüm dünya için  tek ilah rejimidir. Önce bunu biz  kendimiz elde edeceğiz ki, sonra bunu bütün insanlığa sunacağız. Bunu biz imal edeceğiz. Çünkü kaynak bizde ve ihrac edeceğiz. Eğer biz bunu dünyaya ihrac edemiyorsak o zaman vebal altındayız demektir. Çünkü maden burada, maden buraya teslim edilmiş. Biz bunu buradan , yeniden tecdidi iman, tecdidi sistem yapıp  bütün dünyaya yayacağiz. O zaman ne olacak? Tek  ilah rejimi etrafında birlik, beraberlik, irilik, dirilik sağlanacak. Bunu hem dünya huzuru için, daha da önemlisi ahiret huzuru için yapacağız. Rabb'im nasip etsin inşallah.